محمد متین خادمی

عزیزم این دومین بار بود که تو روز برفی بیرون میبردیمت سه ماه ونه روزت بود که تو رو دوباره بردیم دکتر.اخه هیچی تو معده ت نمیذ مونه همشو رفلکس میکنی.تو رو بردیم پیش خانم دکتر کرمی فر. دکتر مهربونی بود.برنامه از این قرار شد که هر سه ساعت بهت شیر بدیم و برات یه شربت نوشت که صبح تا صبح بهت بدم و اگه هنوز رفلکس داشتی بازم بهت بدم اون هم ١ سی سی.روز اول که دادم خوردی بالا نیوردی و من از خوشحالی بال بال میزدم ایشالا تا یک ماه که گفته بخوری و خوب بشی بعدش هم که اومدیم کازرون و تو جاده نرسیده به خان زنیون پشت یه روستای کوچولو رفتیم عکس گرفتیم و ایم هم عکسا         ...

سه ماه و١٢ روز امروز صبح ساعت ٩ بیدار بودی هر کاری کردم نمی خوابیدی واسه همین گذاشتمت رو تشک پیش خودم ولی خودم خوابم برد وقتی بیدار شدم در نا باوری دیدم که فندق مامان ٩٠ درجه چرخیده و پاهای کوچولوش از تشک بیرون رفتن خیلی خوشحال شدم و  و تو کشته شدی زیر بوسای مامانی چند روز هم هس وقتی میایم بالا سرت اینقد دستو پا میزنی که بغلت کنیم ویا وقتی برات اهنگ میذارم دستو پاهات دیگه مال خودت نیستن تو هوا در حال برو بیا هستن دیگه گردنت میتونی نگه داری و لق نمی زنی وقتی نگهت میداریم ایستاده رو زمین هم پاهاتو محکم نگه میداری دیدی گفتم بزرگ شدی اون هم در یک چشم بر هم زدن.انگار دیروز بود دنیا اومدی.انگار هم...

عزیز زیبایم و خوش خنده ام تولدت مبارک. این روزا ماه شدی کلم ولی چه فایده هر چی میخوری همشو بالا میاری بعدا میام ادامه شو مینویسم